Δημήτρης Φαργκάνης
1) Με τι ασχολείστε και για ποιο λόγο;
2) Τι ήταν αυτό που σας ώθησε να ξεκινήσετε;
3) Με ποιους τρόπους αντιμετωπίζετε την κρίση;
4) Πως βλέπετε να εξελίσσονται τα πράγματα;
Η online πολιτιστική εφημερίδα Lavart ιδρύθηκε στα μέσα του 2015 από τον Δημήτρη Φαργκάνη
και κατέστη πολύ σύντομα εξέχουσα παρουσία στον χώρο των πολιτιστικών media της χώρας.
Δίνοντας το παρόν σε όλα τα μεγάλα events της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, κέρδισε πολύ
γρήγορα την εμπιστοσύνη του κοινού ενώ παράλληλα εξασφάλισε εποικοδομητικές συνεργασίες
με τους σημαντικότερους φορείς του πολιτισμού. Μέσα σε 3 χρόνια επιτυχημένης λειτουργίας, η
Lavart έχει ήδη προσελκύσει πάνω από 30.000 followers στα κοινωνικά της δίκτυα. Στις σημερινές
δύσκολες εποχές για τον πολιτισμό και τα media, η Lavart στηρίζεται και συνεχίζει να πορεύεται με
βασικό σύνθημα την αξιοπρέπεια η οποία αποτέλεσε και το αρχικό της σήμα κατατεθέν.
1) Διευθύνω τη Lavart από το 2015 οπότε και ιδρύθηκε, οδηγούμενος αρχικά από μία ανάγκη εξωτερίκευσης και μεταλαμπάδευσης ιδεολογιών σε πολιτισμικό, συμπεριφορικό και συνεργατικό επίπεδο. Σπούδασα Πληροφορική και Δημοσιογραφία αλλά η ενασχόλησή μου με διάφορες τέχνες ανά τα χρόνια με οδήγησε στο να συνδυάσω τους παραπάνω δύο κλάδους και να «γεννήσω» το project “LAV” του οποίου το πρώτο παιδί είναι η Lavart.
2) Η αλήθεια είναι πως πέρα από την ανάγκη δημιουργίας μιας κοινότητας η οποία ολοένα και θα αυξάνει κάνοντας διαρκείς και αδιάλειπτες ζυμώσεις καθώς θα εκφράζεται παράλληλα με αξιοπρέπεια, εγκυρότητα και σεβασμό προς τους καλλιτέχνες αλλά και την ίδια την τέχνη, βασικό στοιχείο που με ώθησε στο να δημιουργήσω τη Lavart ήταν η κυριαρχούσα κατάσταση στα πολιτιστικά media. Το κίτρινο, οι συμπάθειες και οι εμπάθειες, ο δημοσιοσχετίστικος λόγος. Αν δεν υπήρχαν αυτά ως κακώς κείμενα γύρω μου, θεωρώ πως δε θα έπαιρνα ποτέ την απόφαση να στήσω τη δική μου εφημερίδα.
3) Αντιμετωπίζω την κρίση με διαρκή κίνηση. Όσο παραμένεις σε κίνηση και δεν επαναπαύεσαι τόσο η κρίση θα είναι απλά μία ευκαιρία και ένα πρόσφορο έδαφος για να προχωρήσεις μπροστά και να κατακτάς ολοένα και περισσότερα πράγματα εδραιώνοντας την παρουσία σου.
4) Όσο πιο γρήγορα συνειδητοποιήσουν οι νέοι επιχειρηματίες πως το «μαζί» είναι το μέλλον και ο τρόπος για να νικήσεις το κακό παρελθόν, όποιο και αν είναι αυτό, τόσο το μέλλον της νεανικής επιχειρηματικότητας, η οποία και θα χτίσει τις βάσεις για την κυριαρχούσα επιχειρηματική νοοτροπία τα επόμενα 20-30 χρόνια, είναι αισιόδοξο. Προσωπικά, αισιόδοξος θα είμαι όπως και να ‘χει. Απλά δεν μπορώ να είμαι για όλους.
1) Διευθύνω τη Lavart από το 2015 οπότε και ιδρύθηκε, οδηγούμενος αρχικά από μία ανάγκη εξωτερίκευσης και μεταλαμπάδευσης ιδεολογιών σε πολιτισμικό, συμπεριφορικό και συνεργατικό επίπεδο. Σπούδασα Πληροφορική και Δημοσιογραφία αλλά η ενασχόλησή μου με διάφορες τέχνες ανά τα χρόνια με οδήγησε στο να συνδυάσω τους παραπάνω δύο κλάδους και να «γεννήσω» το project “LAV” του οποίου το πρώτο παιδί είναι η Lavart.
2) Η αλήθεια είναι πως πέρα από την ανάγκη δημιουργίας μιας κοινότητας η οποία ολοένα και θα αυξάνει κάνοντας διαρκείς και αδιάλειπτες ζυμώσεις καθώς θα εκφράζεται παράλληλα με αξιοπρέπεια, εγκυρότητα και σεβασμό προς τους καλλιτέχνες αλλά και την ίδια την τέχνη, βασικό στοιχείο που με ώθησε στο να δημιουργήσω τη Lavart ήταν η κυριαρχούσα κατάσταση στα πολιτιστικά media. Το κίτρινο, οι συμπάθειες και οι εμπάθειες, ο δημοσιοσχετίστικος λόγος. Αν δεν υπήρχαν αυτά ως κακώς κείμενα γύρω μου, θεωρώ πως δε θα έπαιρνα ποτέ την απόφαση να στήσω τη δική μου εφημερίδα.
3) Αντιμετωπίζω την κρίση με διαρκή κίνηση. Όσο παραμένεις σε κίνηση και δεν επαναπαύεσαι τόσο η κρίση θα είναι απλά μία ευκαιρία και ένα πρόσφορο έδαφος για να προχωρήσεις μπροστά και να κατακτάς ολοένα και περισσότερα πράγματα εδραιώνοντας την παρουσία σου.
4) Όσο πιο γρήγορα συνειδητοποιήσουν οι νέοι επιχειρηματίες πως το «μαζί» είναι το μέλλον και ο τρόπος για να νικήσεις το κακό παρελθόν, όποιο και αν είναι αυτό, τόσο το μέλλον της νεανικής επιχειρηματικότητας, η οποία και θα χτίσει τις βάσεις για την κυριαρχούσα επιχειρηματική νοοτροπία τα επόμενα 20-30 χρόνια, είναι αισιόδοξο. Προσωπικά, αισιόδοξος θα είμαι όπως και να ‘χει. Απλά δεν μπορώ να είμαι για όλους.