Μια χρονιά αντίqρηση
Με δύο παρουσιάσεις, μία του τμήματος ενηλίκων και μία της ομάδας των εφήβων, έκλεισε τον φετινό
κύκλο μαθημάτων του το Εργαστήρι Θεάτρου αντίqρηση.
Παρουσίαση ενηλίκων
Στην κατάμεστη αίθουσα του Κέντρου Πειραματικών Τεχνών στην αποθήκη Β1, στο λιμάνι, πάνω από 120 θεατές παρακολούθησαν αποσπάσματα από το έργο του Joël Pommerat «Η επανένωση της Βόρειας με τη Νότια Κορέα» από το τμήμα των ενηλίκων σε σκηνοθεσία- θεατρική διδασκαλία του ηθοποιού- σκηνοθέτη Νικόλα Μαραγκόπουλου.
Μικρές καθημερινές σκηνές ανθρώπινων σχέσεων ξετυλίχτηκαν μπροστά μας με χιούμορ, σκληρότητα και τρυφερότητα.
Επτά ενήλικες με βασικό άξονα τον λόγο, χωρίς σκηνοθετικές υπερβολές, κατάφεραν να μοιραστούν μαζί μας ιστορίες αληθινές και ταυτόχρονα σουρρεαλιστικές που κράτησαν αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού μέχρι το τελευταίο λεπτό- ακόμα αναρωτιόμαστε «Μα, πού είναι τα παιδιά;»
Ιδιαίτερα εύστοχη και η επιλογή του χώρου, καθώς η φιλοξενούμενη έκθεση πλαισίωσε σκηνικά την παράσταση, την οποία εμείς φεύγοντας «θα τη θυμόμαστε και θα χαμογελάμε»
Παρουσίαση εφήβων
Τη μεγαλύτερη όμως έκπληξη μας την επεφύλαξε το τμήμα των εφήβων.
Μια ομάδα δουλεμένη ως την τελευταία λεπτομέρεια, σε απόλυτο συγχρονισμό, παρουσίασε τη νουβέλα του EricEmmanuel Schmitt «Αγαπητέ Θεέ» σε θεατρική διασκευή και διδασκαλία του Νικόλα Μαραγκόπουλου.
Η σύγχρονη οπτική ματιά που αποδόθηκε στο έργο, η γρήγορη εναλλαγή συναισθημάτων μ’ έντονα τα κωμικά στοιχεία, σ’ ένα έργο από γραφής συγκινητικό, καθήλωσαν την ασφυκτικά γεμάτη αίθουσα του Μουσείου Φωτογραφίας.
Τα παιδιά αυτά μας χάρισαν κυριολεκτικά μια θεατρική εμπειρία και είναι σίγουρο πως έχουν αποκτήσει, ήδη από πέρυσι, το δικό τους φανατικό κοινό. Θα τους παρακολουθούμε...
Λίγα λόγια για την αντίqρηση
Το Εργαστήρι Θεάτρου αντί ρηση ιδρύθηκε τον Σεπτέμβριο του 2018 από τον ηθοποιό Νικόλα Μαραγκόπουλο και την εκπαιδευτικό Δόμνα Χουρναζίδου. Αριθμεί δύο τμήματα, ένα εφήβων κι ένα ενηλίκων. Βασική φιλοσοφία του εργαστηρίου είναι να κατανοήσουμε την αξία της συνεργασίας μέσα στα πλαίσια της πειθαρχίας, της ακρίβειας και της απόλυτης ελευθερίας που προσφέρει η ενασχόληση με το θέατρο. Να μην ξεχνάμε να παίζουμε, να αντιμετωπίσουμε την τέχνη της υποκριτικής ως επιστήμη και να ονειρευτούμε ομαδικά.
Στην κατάμεστη αίθουσα του Κέντρου Πειραματικών Τεχνών στην αποθήκη Β1, στο λιμάνι, πάνω από 120 θεατές παρακολούθησαν αποσπάσματα από το έργο του Joël Pommerat «Η επανένωση της Βόρειας με τη Νότια Κορέα» από το τμήμα των ενηλίκων σε σκηνοθεσία- θεατρική διδασκαλία του ηθοποιού- σκηνοθέτη Νικόλα Μαραγκόπουλου.
Μικρές καθημερινές σκηνές ανθρώπινων σχέσεων ξετυλίχτηκαν μπροστά μας με χιούμορ, σκληρότητα και τρυφερότητα.
Επτά ενήλικες με βασικό άξονα τον λόγο, χωρίς σκηνοθετικές υπερβολές, κατάφεραν να μοιραστούν μαζί μας ιστορίες αληθινές και ταυτόχρονα σουρρεαλιστικές που κράτησαν αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού μέχρι το τελευταίο λεπτό- ακόμα αναρωτιόμαστε «Μα, πού είναι τα παιδιά;»
Ιδιαίτερα εύστοχη και η επιλογή του χώρου, καθώς η φιλοξενούμενη έκθεση πλαισίωσε σκηνικά την παράσταση, την οποία εμείς φεύγοντας «θα τη θυμόμαστε και θα χαμογελάμε»
Παρουσίαση εφήβων
Τη μεγαλύτερη όμως έκπληξη μας την επεφύλαξε το τμήμα των εφήβων.
Μια ομάδα δουλεμένη ως την τελευταία λεπτομέρεια, σε απόλυτο συγχρονισμό, παρουσίασε τη νουβέλα του EricEmmanuel Schmitt «Αγαπητέ Θεέ» σε θεατρική διασκευή και διδασκαλία του Νικόλα Μαραγκόπουλου.
Η σύγχρονη οπτική ματιά που αποδόθηκε στο έργο, η γρήγορη εναλλαγή συναισθημάτων μ’ έντονα τα κωμικά στοιχεία, σ’ ένα έργο από γραφής συγκινητικό, καθήλωσαν την ασφυκτικά γεμάτη αίθουσα του Μουσείου Φωτογραφίας.
Τα παιδιά αυτά μας χάρισαν κυριολεκτικά μια θεατρική εμπειρία και είναι σίγουρο πως έχουν αποκτήσει, ήδη από πέρυσι, το δικό τους φανατικό κοινό. Θα τους παρακολουθούμε...
Λίγα λόγια για την αντίqρηση
Το Εργαστήρι Θεάτρου αντί ρηση ιδρύθηκε τον Σεπτέμβριο του 2018 από τον ηθοποιό Νικόλα Μαραγκόπουλο και την εκπαιδευτικό Δόμνα Χουρναζίδου. Αριθμεί δύο τμήματα, ένα εφήβων κι ένα ενηλίκων. Βασική φιλοσοφία του εργαστηρίου είναι να κατανοήσουμε την αξία της συνεργασίας μέσα στα πλαίσια της πειθαρχίας, της ακρίβειας και της απόλυτης ελευθερίας που προσφέρει η ενασχόληση με το θέατρο. Να μην ξεχνάμε να παίζουμε, να αντιμετωπίσουμε την τέχνη της υποκριτικής ως επιστήμη και να ονειρευτούμε ομαδικά.